ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΙΛΑΝ ΣΤΟ ΜΥΘΙΚΟ ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ.

Είναι η κορυφαία συνάντηση που μπορούσαμε να 'χουμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και το εξηγώ, γιατί ήδη από την πρώτη πρόταση μερικοί θα πεταχτήκατε σαν παλαβοί στον αέρα. Δεν το έγραψα επειδή οι δύο ομάδες βρίσκονται σε τρομερή φόρμα. Αντίθετα, μάλιστα, η Μίλαν είναι σε κάκιστη φόρμα. Όμως, πέρα απ' την αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ομάδες, υπάρχει κάτι που δικαιολογεί την πρώτη μου φράση. Απόψε, στο μυθικό Σαντιάγκο Μπερναμπέου της Μαδρίτης, θα παρελάσουν 16 (!) κύπελλα πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ. Η Ρεάλ είναι η πολυνίκης του θεσμού, όπως είναι γνωστό, έχοντας 9 κατακτήσεις (1956,1957,1958,1959,1960,1966,1998,2000,2002), ενώ η Μίλαν έρχεται δεύτερη στη σχετική κατάταξη με 7 (1963,1969,1989,1990,1994,2003,2007), όμως είναι η πρώτη (μαζί με την Μπόκα Τζούνιορς) στη λίστα με τις ομάδες με τους περισσότερους διεθνείς αναγνωρισμένους τίτλους, έχοντας 18! Ο κορυφαίος τελικός, από πλευράς τίτλων από τους δύο φιναλίστ, ήταν αυτός της Αθήνας το 2007 όπου κοντραρίστηκαν η Μίλαν με τη Λίβερπουλ. 7 τρόπαια οι Μιλανέζοι και άλλα 5 οι Άγγλοι. Το αθροιστικό 12 αποτελεί τον μεγαλύτερο αριθμό κατακτήσεων σε σύνολο από τις δύο ομάδες του τελικού.
Απόψε η μάχη δίνεται σ' ένα γήπεδο-θρύλο, στο οποίο θα διεξαχθεί και ο τελικός της φετινής διοργάνωσης (22/5, για πρώτη φορά στην ιστορία ημέρα ΣΑΒΒΑΤΟ). Απόψε θα πάρουμε μία πρώτη γεύση από την ποιότητα που αναμένεται να δούμε στον τελικό για το "ιερό δισκοπότηρο του ποδοσφαίρου", όπως ο χαρακτήρισε ο αείμνηστος Σερ Ματ Μπάσμπι. Όχι ότι είναι δεδομένο πως η Μίλαν ή η Ρεάλ θα φτάσει ως τον τελικό, όμως η ποιότητα των δύο αυτών συλλόγων κυμαίνεται σε υψηλότατα επίπεδα, με τη Ρεάλ να έχει στο ρόστερ της τους δύο τελευταίους νικητές της "Χρυσής Μπάλας", τον Κακά και τον Κριστιάνο Ρονάλντο (είναι τραυματίας και θα απουσιάσει και απόψε). Απ' την άλλη, η Μίλαν έχει κι αυτή νικητή της "Χρυσής Μπάλας" στο ρόστερ της, τον Ροναλντίνιο, ο οποίος όμως τα τελευταία χρόνια έχει απογοητεύσει κάθε ποδοσφαιρόφιλο ανά την υφήλιο με την απόδοσή του. Όμως, οι ποδοσφαιρικές ικανότητες δεν παύουν να υφίστανται και οι στημένες φάσεις ίσως φανούν αρκετές στη Μίλαν για κάποιο θετικό αποτέλεσμα.

Τα προγνωστικά φυσικά και λένε Ρεάλ, όμως είναι παιχνίδι απ' αυτά στα οποία δεν χωρούν προγνωστικά. Βέβαια, χθες έγιναν "θαύματα". Η Άρσεναλ δεν μπόρεσε να κερδίσει μία αποδεκατισμένη Αλκμάαρ, η Μπαρτσελόνα ηττήθηκε μέσα στη Βαρκελώνη από την Ρούμπιν Καζάν, η Ρέιντζερς (η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους παγκοσμίως, 110 έχει!) έφαγε περιποιημένη 4άρα εντός έδρας από την Ουνιρέα, ενώ η Λίβερπουλ μέσα στο φρούριό της, το Άνφιλντ, κατάφερε και έχασε με 1-2 από τη Λυόν (είναι 3η στον όμιλο έχοντας 3 βαθμούς σε 3 ματς, η Φιορεντίνα είναι δεύτερη με 6 βαθμούς και η Λυόν πρώτη με 9). Οπότε, εφόσον αυτά διαδραματίστηκαν εχθές, όλα είναι πιθανά και γι' απόψε. Αν και συνήθως, η μία απ' τις δύο μέρες που πραγματοποιούνται οι αγώνες είναι καλή. Η χθεσινή δεν ήταν κακή από πλευράς γκολ, όμως ήταν γεμάτη απρόσμενα αποτελέσματα ακόμα και για τον σπουδαιότερο "γκουρού" του ποδοσφαίρου. Τέτοιες εξελίξεις ούτε ο Χάπελ, ούτε ο Μίχελς, ούτε κανένα άλλο μεγαθήριο του χώρου δε θα μπορούσε να τις προβλέψει. Το θέμα είναι πως "μπάλα είναι και γυρίζει" και επίσης, "η μπάλα είναι πόρνη". Αυτά τα λένε όλα.

Το τι θέλω εγώ προσωπικά απ' τον αγώνα το φαντάζεστε. Γκολ και θέαμα, χωρίς να εννοώ πως θέλω μόνο από τη μία πλευρά καλό παιχνίδι. Ένα παιχνίδι με αρκετά υψηλό σκορ (2-2, 3-3, 3-2 κλπ.) και έντονες συγκινήσεις (σαν το χθεσινό "θρίλερ" μεταξύ Ολυμπιακού και Σταντάρ Λιέγης κι ακόμα παραπάνω) θα ήταν ιδανικό, γιατί η ιστορία των δύο αυτών γιγάντων τού ποδοσφαίρου μαρτυρά πως κάτι τέτοιο δεν είναι διόλου απίθανο να γίνει. Πούσκας, Ντι Στέφανο, Χέντο (ο παίχτης με τις περισσότερες κατακτήσεις κυπέλλου πρωταθλητριών, έχει 6), Ραούλ (κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ), Μπουτραγκένιο, Ζιντάν, Ρονάλντο (το φαινόμενο, εννοείται) και δε συμμαζεύεται από πλευράς Ρεάλ ανά τις δεκαετίες. Μαλντίνι (κατέκτησε το τρόπαιο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης 5 φορές), Μπαρέζι, Κοστακούρτα, Γκούλιτ, Ράικαρντ, Ζαν Πιερ Παπάν, Ιντζάγκι(ο κορυφαίος σκόρερ στα κύπελλα Ευρώπης στην ιστορία), Τζορτζ Γουεά, Μάρκο Βαν Μπάστεν κλπ., με τη λίστα να είναι ατελείωτη και από πλευράς Μίλαν. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, οι δύο αυτοί σύλλογοι έχουν παρουσιάσει ό,τι καλύτερο έχει βγάλει το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, με την Μπαρτσελόνα βέβαια να 'χει να επιδείξει τους δύο κορυφαίες προσωπικότητες του χώρου, τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και τον "Ιπτάμενο Ολλανδο", Γιόχαν Κρόιφ. Όμως, απόψε δεν αγωνίζεται η Μπαρτσελόνα. Αγωνίζονται η Ρεάλ και η Μίλαν, μπροστά μας θα παρελάσουν 16 κύπελλα πρωταθλητριών. Κι αυτό είναι το καλύτερο επιχείρημα που μπορώ να δώσω για να σας πείσω να παρακολουθήσετε το ματς!

Η Μίλαν απόψε θα κριθεί το κατά πόσο παραμένει μία μεγάλη ομάδα, μετά την αποχώρηση του Κακά και του τεράστιου αρχηγού της, Πάολο Μαλντίνι. Η Ρεάλ δεν έχει να αποδείξει τίποτα, φέτος μοιάζει αρκετά συγκεντρωμένη στους στόχους της και είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματική. Ενδιαφέρον θα έχει η κόντρα Ραούλ-Ιντζάγκι, όπως επίσης και Κακά-Πίρλο. Και για να δούμε κατά πόσο θα θυμηθεί ο Ροναλντίνιο τις μέρες της δόξα της στην Μπαρτσελόνα, όταν σε μία απ' αυτές άλωσε μόνος του το Μπερναμπέου, αναγκάζοντας πάνω από 80.000 Μαδριλένους να σηκωθούν όρθιοι και να τον χειροκροτήσουν γεμάτοι ενθουσιασμό, αφήνοντας στην άκρη τα υποτιθέμενα μίση που τρέφουν για την Μπαρτσελόνα, τους παίχτες και τον κόσμο της. Αυτό θα πει ποδοσφαιρικός πολιτισμός.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ.

Η συνέχεια επί της οθόνης...