ΜΠΟΡΟΥΣΙΑ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Σήμερα (01/11/2011) είναι η τέταρτη (4η) αγωνιστική της φάσης των ομίλων. Η Ντόρτμουντ αναμετράται με τον Ολυμπιακό και το μόνο που θέλουν οι Πειραιώτες, είναι τη νίκη!!! Μια νίκη η οποία θα τους δώσει το ψυχολογικό υπόβαθρο για να προσπαθήσουν να περάσουν στην επόμενη φάση του Champions League. Οι ερυθρόλευκοι, προέρχονται από μια νίκη με 3-1 στο γήπεδο Γ.Καραϊσκάκης απέναντι στην Ντόρτμουντ και αυτό θέλουν να κάνουν και σήμερα στην Γερμανία!!!!

Ας ευχηθούμε ο αγώνας να αναδείξει νικητή τον καλύτερο!!!!

Ολυμπιακός-Ντορτμουντ

Χθες 19/10/2011 στο γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης έγινε για την τρίτη αγωνιστική της φάσης των ομίλων του champions league ο αγώνας μεταξύ του Ολυμπιακού και της Μπορούσια Ντορτμουντ. Το παιχνίδι άρχισε με πολύ δυνατό ρυθμό και από τις δύο ομάδες αλλά κυρίως από την Ντορτμουντ. Στο 8' ο Ολυμπιακός μετά από μια φάση διαρκείας κατάφερε να πετύχει το γκολ με τον Holebas. Στην συνέχεια το παιχνίδι έμεινε στους ίδιους ρυθμούς και στο 26' ο Lewandowski κατάφερε να ισοφαρίσει με ένα ωραίο βολέ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Από αυτό το σημείο και μέχρι το 35' ο ρυθμός έπεσε χωρίς να υπάρχουν πολλές αξιόλογες φάσεις. Όμως στο 40' μετά από επίθεση της Ντορτμουντ, ο Rafik Djebour μπήκε στην μεγάλη περιοχή και με ένα σουτ από τα δεξιά έκανε το 2-0 για τους ερυθρόλευκους. Στο δεύτερο ημίχρονο το παιχνίδι είχε περίπου τους ίδιους ρυθμούς με το πρώτο 45λεπτο. Στο 78ο λεπτό όμως έμελλε να πάρει άλλη μια άγρια ομορφιά το παιχνίδι. Εκεί σε φάση κοντά στα καρέ της Μπορούσια Ντορτμουντ, ο Francois Modesto έκανε το 3-1 για τον Ολυμπιακό για να σφραγίσει έτσι άλλη μια νίκη κόντρα σε γερμανική ομάδα.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Κοστάνσο - Μοντέστο, Μαρκάνο, Παπαδόπουλος, Μέλμπεργκ, Ορμπάιθ, Μακούν (73' Μανιάτης), Ιμπαγάσα, Χολέμπας, Μιραλάς (91' Φετφατζίδης), Τζεμπούρ (87' Πάντελιτς).

ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ: Βάιντενφελερ - Πίστσεκ, Σμέλτσερ, Σούμποτιτς, Χούμελς, Μπέντερ, Γκιουντογκάν (56' Λάιτνερ), Γκέτσε (82' Γκρόσκροϊτς), Πέρισιτς, Καγκάβα (66' Μπλαστσικόβσκι), Λεβαντόβσκι.

Real Madrid-Lyon

Παιχνίδι για έναν ρόλο ήταν το χθεσινό ματς μεταξύ των δύο ομάδων. Ο Kaka' και η παρέα του συνέτριψαν με το επιβλητικό 4-0 την Λυών του Courcuff. Στο 19' μετά από εξαιρετικό κόρνερ του Ozil, ο C.Ronaldo έκανε την κεφαλιά και ο Karim Benzema έκανε εύκολα από κοντά το 1-0. Μέχρι την λήξη του ημιχρόνου δεν έγινε κάποια άλλη αξιόλογη φάση. Στο δεύτερο ημίχρονο, και οι δύο ομάδες μπήκαν πολύ δυνατά αλλά στο 47' ο Khedira έκανε το 2-0 μετά από την μεγάλη περιοχή. Το παιχνίδι συνεχίστηκε με τους ίδιους ρυθμούς μέχρι το 55' που ο Mesut Ozil έκανε το πλασέ από αριστερά και ο Lloris έχασε την μπάλα από τα χέρια του και αυτή κατέληξε στα δίχτυα. Οι ρυθμοί ύστερα έπεσαν αρκετά μέχρι την στιγμή που μπήκε ο Kaka' (75'). Από εκείνη την στιγμή το παιχνίδι πήρε άλλη τροπή. Στο 77' μετά από πολύ καλή ενέργεια του Kaka' ο Ronaldo πήρε την μπάλα έκανε το σουτ αλλά το γκολ ακυρώθηκε από τον πρώτο βοηθό. Μικρό το κακό όμως για την Ρεάλ διότι στο 81' μετά από κόρνερ ο Sergio Ramos κοντρόλαρε και με καταπληκτικό σουτ έκανε το τελικό 4-0. Έτσι τελείωσε αυτό το παιχνίδι που ήταν ειλικρινά παιχνίδι για έναν ρόλο. Συγχαρητήρια και στις δύο ομάδες. Διευκρινίζεται πως μετά την χθεσινή της νίκη η Ρεαλ είναι μόνη πρώτη στον όμιλο της.

Champions League

Σήμερα, 18 Οκτωβρίου 2011 ξεκινάει ένας άλλος μεγάλος αγώνας του Champions League με αντιπάλους την Μεγάλη Ρεαλ Μαδρίτης και την εξίσου πολύ καλή Λυών. Οι δύο ομάδες παίζουν για τον τρίτο αγώνα της φάσης των ομίλων. Το ματς θα είναι δύσκολο και για τις δύο ομάδες μιας και οι δύο διαθέτουν πολύ ταλαντούχους παίκτες οι οποίοι μπορούν να κάνουν τη ζημιά στις αντίπαλες άμυνες. Οι οπαδοί και των δυο ομάδων είμαστε σίγουροι ότι θα απολαύσουμε έναν πολύ καλό αγώνα.

Καλή επιτυχία και στις δυο ομάδες κι ας νικήσει ο καλύτερος!!!

Αρχίζει το μάτς!!

Σήμερα 26/05/2011 αρχίζουν οι αγώνες των play off της τελικής φάσης. Για τις δυο πρώτες θέσεις διασταυρώνουν τα ξίφη τους οι δύο "γίγαντες" του ελληνικού μπάσκετ (Παναθηναϊκος-Ολυμπιακός) ενώ για τις θέσεις 3-4 το ζευγάρι είναι το ΠΑΟΚ-Άρης!! Για το μάτς των "αιωνίων αντιπάλων" το πρώτο παιχνίδι θα γίνει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (Σ.Ε.Φ.), ο δεύτερος στο Ολυμπιακό στάδιο (Ο.Α.Κ.Α.) κ.ο.κ. μέχρι κάποια από τις δύο ομάδες να συμπληρώσει τρεις (3) νίκες!! Καλή επιτυχία και στις τέσσερις ομάδες και... ας νικήσει ο καλύτερος!!!!

Αρθρο σε εφημεριδα για την παιδεια!!!

Άρθρο πολύ μεγάλης εφημερίδας της χώρας μας έλεγε οτι από το 2013 και μετά θα εφαρμοστεί ένα νέο πρόγραμμα παιδείας για την Β' και Γ' λυκείου σε όλα τα σχολεία της χώρας μας!!!

Αυτό ίσως είναι κάτι πολύ καλό για την παιδεία διότι όλοι οι μαθητές των δύο τελευταίων τάξεων του λυκείου θα μπορούν να διδάσκονται κάποια μαθήματα τα οποία οι ίδιοι θα επιλέγουν μέσα απο κάποιες ομάδες μαθημάτων!!

Τα μαθήματα και κυρίως η επιλογή τους θα γίνεται ως εξής: Βασικά μαθήματα για όλους θα είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία (4+2 ώρες εβδομαδιαίως) τα Αγγλικά (2 ώρες εβδομαδιαίως) και η φυσική αγωγή (2 ώρες εβδομαδιαίως).

Οι μαθητές θα μπορούν να επιλέγουν ανάμεσα απο 5 ομάδες μαθημάτων!! Η μια ομάδα αφορά Θεωρητικά μαθήματα (Αρχαία,Ιστορία και Λατινικά). Η δεύτερη ομάδα αφορά τα μαθηματικά (ανεπτυγμένες γνώσεις μαθηματικών και βασικές γνώσεις μαθηματικών). Η τρίτη ομάδα αφορά μαθήματα θετικών επιστημών (Φυσική,Χημεία,Βιολογία και Βιοτεχνολογία). Η τέταρτη ομάδα αφορά κυρίως ξένες γλώσσες πλήν Αγγλικών (Γαλλικά,Γερμανικά,Ιταλικά και Ισπανικά) και η πένπτη ομάδα αφορα μαθήματα κυρίως γενικής φύσεως (Κοινωνιολογία, Προγραμματισμό και Οικονομικά).

Από αυτές τις 5 ομάδες οι μαθητές έχουν δικαίωμα να επιλέξουν 2 μαθήματα τα οποία να είναι απο διαφορετική ομάδα!! Το ένα μάθημα είναι 6 ώρες εβδομαδιαίως και το δεύτερο θα είναι 3 ώρες εβδομαδιαίως!!!

Για παράδειγμα ένας μαθητής που θέλει να ακολουθήσει Θετικές επιστήμες μπορεί να διαλέξει τα εξής μαθήματα: [Νεοελληνική Γλώσσα&Λογοτεχνία,Αγγλικά,Φυσική αγωγή] {Υποχρεωτικά μαθήματα σύνολο 10ώρες εβδομαδιαίως}. Από τα υπόλοιπα μπορεί να διαλέξει {Ανεπτυγμένες γνώσεις Μαθηματικών (6 ώρες) και Χημεία (3 ώρες)}. Όλα τα μαθήματα μπορουν να είναι και 6ωρα και 3ωρα εκτος απο τα μαθήματα της 5ης ομάδας!

Κατά την γνώμη μου ο κάθε μαθητής θα μπορεί να διαβάζει με περισσότερο ενδιαφέρον τα μαθήματα του εφόσον θα είναι αυτά που θα έχει επιλέξει ο ίδιος!!!

Να σημειωθεί πως στο τέλος του έτους οι μαθητές της Γ' Λυκείου θα δίνουν 4 μαθήματα και όχι 6 που είναι τώρα!!! Θα δίνουν Νεοελληνική Γλώσσα, Λογοτεχνία και τα δύο μαθήματα που έχουν επιλέξει να παρακολουθήσουν!!! Το μόνο μάθημα βαρύτητας θα είναι αυτό το μάθημα επιλογής που θα παρακολουθούν 6 ώρες την εβδομάδα!!!

Είναι σημαντικό να αλλάξει λίγο το σύστημα της παιδείας στην χώρα μας!!!

SPECIAL TRIPLE CROWN!

Αντιπαθέστατος μέχρι αηδίας για μερικούς, ερωτεύσιμος για άλλους... Όπως κι αν τον αντιμετωπίζετε, ο Ζοσέ Μουρίνιο κατέκτησε το δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ στην καριέρα του, με διαφορετική ομάδα, και από χθες το βράδυ το όνομά του αναγράφεται δίπλα σε αυτά των Ερνστ Χάπελ και Ότμαρ Χίτσφελντ, οι οποίοι το κατέκτησαν με Φέγιενορντ και Αμβούργο και Ντόρτμουντ και Μπάγερν αντίστοιχα.

Μέτριος τελικός ο χθεσινός, με τις εικόνες να παραμένουν ίδιες. Αμυντική διάταξη για την Ίντερ, η μπάλα στον Ρόμπεν για την Μπάγερν. Η απουσία τού Ριμπερύ ήταν καταλυτικός παράγοντας, απ' ο,τι φάνηκε, μιας και οι Βαυαροί έστελναν συνέχεια την μπάλα στα δεξιά, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η Ίντερ κατέκτησε το τρόπαιο χάρη σε δύο γκολ ενός εξαιρετικά χαρισματικού παίχτη, του Ντιέγκο Μιλίτο, χάρη στην υπομονή της, χάρη στο Μουρίνιο κι αν θέλετε, χάρη και στη Μπάγερν.

Γιατί οι Γερμανοί δεν άλλαξαν καθόλου το παιχνίδι τους, αν και από ένα σημείο κι έπειτα ήταν στον αγωνιστικό χώρο και ο Κλόζε, ο οποίος μπορεί να πετάξει την μπάλα στα δίχτυα για πλάκα. Η Ίντερ, όσον αφορά τον αμυντικό τομέα, ήταν καταπληκτικά στημένη, με 5-6 παίχτες παράλληλα με την εστία, απ' τους οποίους οι δύο έπεφταν πάνω στον Ρόμπεν και τον εμπόδιζαν να σουτάρει ή να δώσει την μπάλα. Για την επίθεση και το κέντρο της Ίντερ τι να πει κανείς, όταν η ομάδα έχει Καμπιάσο, Σνάιντερ, Ετό και Μιλίτο...

Ο Ζανέτι στο 700ό παιχνίδι του με τη φανέλα των "νερατζούρι" γεύτηκε τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής του, ίσως δικαιούται αυτό το τρόπαιο περισσότερο από τον καθένα। Εδώ και πάρα πολλά χρόνια αγωνίζεται με πάθος, αγωνίζεται με δύναμη, αγωνίζεται για τη φανέλα που φορά. Και έχοντας ζήσει πολλά από τα "πέτρινα" χρόνια της Ίντερ στην Ιταλία και επειδή παίζει ασταμάτητα κι ας έχει φτάσει 36 χρονών, για εμένα αξίζει αυτό το κύπελλο περισσότερο από κάθε άλλον. Ίσως ο μόνος που να τον συναγωνίζεται επάξια είναι ο Μάσιμο Μοράτι, ο ιδιοκτήτης τής ομάδας, ο οποίος "απέδειξε" στον πατέρα του ότι μπορεί κι ο ίδιος να φέρει ευρωπαϊκά τρόπαια στο Μιλάνο.

Γιορτές και πανηγύρια στο Μιλάνο, ακόμη και τις 5 το πρωί, όταν η Ίντερ επέστρεψε στην Ιταλία και προσγειώθηκε στο Μαλπένσα. Στις 6, περίπου, οι παίχτες μπήκαν στο Μεάτσα και γνώρισαν την αποθέωση από περισσότερους από 50.000 φιλάθλους. Λογικό, όταν περιμένεις 45 χρόνια για αυτόν τον τίλο...

Ο Μουρίνιο παρέμεινε στη Μαδρίτη και δε γύρισε, κάτι που όλοι απέδωσαν στο ότι είναι ο νέος προπονητής της Ρεάλ. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς το κάνει αυτό. Για την Πόρτο το καταλαβαίνω, πήρε δύο ευρωπαϊκά τρόπαια και δε θα γινόταν να υπερασπιστεί τον τίτλο. Η Ίντερ, όμως, μπορεί άνετα να το πράξει. Στην τελική, ας συμφωνούσε με τη Ρεάλ σε κάποια χρόνια. Προσωπικά, θεωρώ ότι "πουλάει" κατά κάποιον τρόπο την Ίντερ με τη συμπεριφορά του, όμως αυτό θα μπορώ να το πω αφού ανακοινωθεί επίσημα η αλλαγή στέγης...

Έτσι γράφτηκε η ιστορία. Με την Ίντερ να σηκώνει το τρίτο Κύπελλο Ευρώπης Πρωταθλητριών Ομάδων, πείτε το και Τσάμπιονς Λιγκ, να ξεπερνά τις δύο κατακτήσεις της Γιουβέντους και να ισοφαρίζει αυτές των Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μπαρτσελόνα. Στην Ιταλία, με το 18ο πρωτάθλημα που κατέκτησε, ξεπέρασε τα 17 της Μίλαν. Μακροπρόθεσμοι στόχοι, να ξεπεράσει τα 27 πρωταθλήματα της Γιουβέντους και τα 7 πρωταθλητριών της Μίλαν. Δύσκολο, αλλά όταν υπάρχει τέτοιο υλικό στην ίδια και τέτοια μετριότητα σε Μίλαν και Γιούβε, όλα γίνονται.

Έχουμε μπροστά μας κάτι λιγότερο από τρεις εβδομάδες ξεκούρασης. Γιατί στις 11 Ιουνίου ξεκινάει το Παγκόσμιο Κύπελλο και δεν επιτρέπεται να μην το δείτε...

ΠΡΟΣ TRIPLE CROWN, ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ...

Και να που τελικά φτάσαμε στις 22 τού Μάη. Ημέρα του τελικού τού Τσάμπιονς Λιγκ, για πρώτη φορά Σάββατο, στον οποίο θα αναμετρηθούν η Ίντερ τού Μουρίνιο και η Μπάγερν Μονάχου τού Βαν Χάαλ.

Έξι κύπελλα πρωταθλητριών θα αναμετρηθούν απόψε, δύο από πλευράς Ίντερ και τέσσερα από πλευράς Μπάγερν. Εκτός των κατακτήσεων, η Ίντερ έχει και δύο χαμένους τελικούς (το 1967 απέναντι στη Σέλτικ και το 1972 απέναντι στον Άγιαξ), ενώ η Μπάγερν μετρά τρεις χαμένους τελικούς (το 1982 απέναντι στην Άστον Βίλα, το 1987 απέναντι στην Πόρτο και το 1999 απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Οπότε, πέμπτος τελικός για την Ίντερ και όγδοος για την Μπάγερν.

Την ευκαιρία να ισοφαρίσει τις κατακτήσεις της Γιουνάιτεντ και της Μπαρτσελόνα έχει η Ίντερ, καθώς και οι δύο έχουν από τρία τρόπαια. Από την άλλη, η Μπάγερν μπορεί να ξεπεράσει τα τέσσερα τρόπαια τού Άγιαξ και να ισοφαρίσει τα πέντε τρόπαια που έχει η Λίβερπουλ, κάτι που θα της δώσει το δικαίωμα να κρατήσει το αυθεντικό κύπελλο. Όλα όσα διαδραματιστούν στο Μπερναμπέου, έχουμε τη δυνατότητα να τα παρακολουθήσουμε μέσω της ΝΕΤ. Ναι, καλά καταλάβατε. Θα... "απολαύσουμε" για πολλοστή φορά σε τελικό τις φιλοσοφίες τού Βερνίκου, τού Κατσαρού ή οποιουδήποτε άλλου βρεθεί στη θέση τού σχολιαστή. Να μην ξεχνάμε, βέβαια, και το ότι ο τελικός θα μεταδοθεί και ραδιοφωνικά. Αυτό σημαίνει ότι όσοι επιθυμούν, μπορούν να συντονιστούν π.χ. στον Nova ΣΠΟΡ FM 94,6 και να ακούσουν τον τελικό σε μετάδοση τού Χρήστου Σωτηρακόπουλου και σχολιασμό από Γιώργο Μαζιά και Ντάρκο Κοβάσεβιτς.

Η νικήτρια ομάδα τού αποψινού τελικού θα κάνει triple crown, καθώς αμφότερες η Ίντερ και η Μπάγερν έχουν κατακτήσει και το πρωτάθλημα και το κύπελλο στη χώρα τους. Μάλιστα, θα είναι η πρώτη φορά για όποια ομάδα κι αν το καταφέρει, άρα είναι ένας λόγος παραπάνω για μεγαλύτερη προσπάθεια.

Ο Ζανέτι θα συμπληρώσει 700 παιχνίδια με τη φανέλα της Ίντερ σε όλες τις διοργανώσεις, αν όλα κυλήσουν ομαλά και αγωνιστεί. Η λογική λέει ότι θα ξεκινήσει κιόλας. Ο Αργεντίνος έχει επιδείξει τρομακτική συνέπεια τα τελευταία χρόνια κι είναι πάντα παρών στις αγωνιστικές του υποχρεώσεις.

Αυτός ο τελικός τού Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι ο τέταρτος που λαμβάνει μέρος στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, μιας και εκεί έγιναν οι τελικοί τού 1957, του 1969 και τού 1980. Το 1957 η Φιορεντίνα ηττήθηκε, όμως το 1969 η Μίλαν κέρδισε 4-1 τον Άγιαξ. Άρα, οι ιταλικές ομάδες μετρούν μία νίκη και μία ήττα σε τελικούς στο Μπερναμπέου. Το 1980 η Νόττιγχαμ τού Μπράιν Κλαφ επικράτησε τού Αμβούργου με 1-0. Μπορούμε, πάντως, να αναφερθούμε και στον τελικό τού παγκοσμίου κυπέλλου μεταξύ της Ιταλίας και της Δυτ. Γερμανίας το 1982, ο οποίος έγινε επίσης στο Μπερναμπέου. Η ιστορία είναι γνωστή, οι Ιταλοί πήραν το τρίτο τους παγκόσμιο κύπελλο εκείνη την ημέρα...

Πριν τον περσινό τελικό έγραψα ότι όλοι θέλουμε να δούμε ένα ωραίο ματς κλπ. Φέτος θα γράψω μόνο ότι δε θέλω να δω ματς σκοπιμότητας κι απ' τους δύο, γιατί έχουν μία ιδιαίτερη έφεση σε περίεργες αγωνιστικές τακτικές. Ας αφήσουν να παιχτεί μπάλα, μπας και δούμε τίποτα. Γιατί πέρσι, με βάση τα ονόματα που υπήρχαν στον τελικό, ο τελικός ήταν απογοητευτικός.

Λίγες ώρες έμειναν ως τον τελικό, πού θα πάνε... Θα περάσουν...

ΠΑΡΤΕ ΠΙΤΣΕΣ-ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ, ΤΟΝΟΥΣ ΜΠΥΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ!!!

Γιατί, αν και παραφερόμαστε όλοι αρκετά συχνά, σε κάτι τέτοια γεγονότα καταλαβαίνουμε ότι, ναι διάολε, είναι γιορτή. Υπάρχει για να μας κάνει χαρούμενους!

Η συνέχεια επί της οθόνης...

ΝΕΤ , 21:45 , F.C. BAYERN MUNICH - F.C. INTERNAZIONALE MILANO

ΕΙΣΤΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΑΛΑΚΕΣ...

ΚΑΘΕ μέρα, ΟΛΗ μέρα, ΚΑΘΕ νύχτα, ΟΛΗ νύχτα... Ακούμε για την πουτάνα την οικονομία! Και πάτε και βάζετε θέμα στην έκθεση την... αυτομόρφωση! Ξεφτίλες, ρεζίληδες, μαλάκες! Τέτοια έκθεση να τη βάλετε στη βουλή, να τη γράψουν οι 300 σκουπιδοφάγοι. Κι άμα ξέρουν τον όρο, εμένα να με χέσετε.

Ωραία αντιμετώπιση έχετε απέναντι σ' όσους δίνουν πανελλαδικές, σούπερ θέμα βρήκατε πάλι. Στην τελική, βάλτε κάτι σχετικό με την τρομοκρατία ή τίποτα τέτοιο, μετά τα όσα διαδραματίστηκαν φέτος με τους ηλίθιους. Αλλά πείτε μου τι σχέση έχει η αυτομόρφωση. Δεν μπορείτε να μου πείτε, βάζετε μαλακίες έτσι αναίσθητα!

Και σιγά την έκθεση ρε! Αντιγραφή επικόλληση 20 ιδέες ενός κωλοφυλλαδίου, μαζί με 3ο διαρθρωτικές και ορισμένα συγκεκριμένα ρήματα. Ουυυυυυ, τρομερή.... "έκφραση", τρομερός "γραπτός λόγος". Εάν θέλετε να βλέπετε γραπτό λόγο και έκφραση, αλλά κυρίως ιδέες και απόψεις, κοιτάξτε αλλού. Σε ιστολόγια, σε ιστοσελίδες, σε τετράδια, σε ημερολόγια... Αλλά μην προβάλλετε την έκθεση ως μάθημα στο οποίο τα παιδιά εκφράζονται, μόνο αυτό δε γίνεται. Όταν ο σκοπός σου είναι να γράφεις κοινώς αποδεκτά πράματα και όχι αυτά που κουβαλάει η κεφάλα σου, δεν είναι έκφραση. Τουλάχιστον για μένα, για άλλους ίσως είναι. Για εμένα είναι μαλακία.

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ.

Ο φετινός ΠΑΟΚ έβαλε τα γυαλιά στον Ολυμπιακό δύο φορές μέσα στο Καραϊσκάκη και κέρδισε τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό στην Τούμπα. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλές ομάδες, ίσως και για περισσότερες. Και κατά τη γνώμη, βρίσκεται απόλυτα δίκαια στην κορυφή των πλέι οφ.

Κατά καιρούς ακούμε διάφορους να ισχυρίζονται πως είναι υπέρ της καλής μπάλας και όχι υπέρ του παιχνιδιού σκοπιμότητας. Δε νομίζω, εξάλλου, να προτιμά κανείς να βλέπει κατενάτσιο αντί για επιθετικό ποδόσφαιρο ή τίποτα παρόμοιο. Όμως, η σκοπιμότητα είναι αυτή που τελικά επικρατεί. Αυτή χαρίζει τίτλους και διακρίσεις και σπανιότερα το θέαμα. Το ιδανικό είναι να συνδυάζεται το θέαμα με την αποτελεσματικότητα, αλλά στις μέρες μας κάτι τέτοιο δεν συναντάται και συχνά.

Κάποτε κατηγόρησαν αρκετοί τη Μίλαν για αντιποδόσφαιρο σε ορισμένα ματς. Απολογισμός: 7 κύπελλα πρωταθλητριών. Η Ίντερ τού Ερέρα αποτελεί τον ορισμό τού κατενάτσιο, κατέκτησε όμως κι αυτή 2 κύπελλα πρωταθλητριών, συνεχόμενα κιόλας, κάτι που καμία άλλη Ίντερ δεν κατάφερε. Η τωρινή Ίντερ τού Μουρίνιο προκρίθηκε στον τελικό τού Τσάμπιονς Λιγκ. Αρκετά συνέβαλε σε αυτό το 3-1 τού πρώτου αγώνα στην Ιταλία, σίγουρα όμως και το 10-0-0 που έπαιξε στο Καμπ Νου. Έπαιξε για κάτι παραπάνω από 90 λεπτά φουλ άμυνα και κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε, αν και έχασε με 1-0.

Και καλά να λέμε για μεγέθη όπως η Ίντερ και η Μίλαν (κι άλλες πολλές), εδώ όμως αναφερόμαστε σε μία ελληνική ομάδα. Αναλογικά, η επιτυχία τού ΠΑΟΚ είναι τεράστια. Η σταθερότητα αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα, όπως επίσης και η υπομονή και η επιμονή στο παιχνίδι του. Από τα λίγα ματς τα οποία παρακολούθησα φέτος, σχεδόν σε κανέναν δε μου άρεσε το θέαμα που προσέφερε. Τελικά, όμως, τα κατάφερε! Εάν ο Ολυμπιακός έπαιζε με σκοπιμότητα φέτος και κατακτούσε το πρωτάθλημα ή κατοχύρωνε την πρώτη θέση στα πλέι οφ, σίγουρα πολλοί θα γκρίνιαζαν ότι δεν παίζει μπάλα. Αλλά ξέρουμε όλοι πολύ καλά, ότι οι ίδιοι είναι που βγαίνουν τώρα στα ραδιόφωνα και γκρινιάζουν με τις ώρες για την άθλια εικόνα τής ομάδας. Και ΣΙΓΟΥΡΑ, θα προτιμούσαν ένα πρωτάθλημα με μέτρια μπάλα, παρά τη 2η ή 3η θέση με καλή μπάλα. Πικρή η αλήθεια...

Αποφασίστε, επιτέλους, τι θέλετε। Προτιμάτε το θέαμα παράλληλα με πιθανή αποτελεσματικότητα, ή την σκοπιμότητα με σαφώς μεγαλύτερα ποσοστά αποτελεσματικότητας; Ό,τι κι αν διαλέξετε, η πρώτη γκέλα ή η πρώτη άσχημη εμφάνιση τής ομάδας θα σας οδηγήσει στο άλλο άκρο. Αν όχι όλους σας, τότε ας πούμε 8 στους 10. Οπότε, συγχαρείτε όσους πέτυχαν και παραμερίστε λιγάκι το πώς και το γιατί.

Συνοπτικά, ο ΠΑΟΚ φέτος επιβεβαίωσε ότι το ποδόσφαιρο είναι σαν το φαγητό. Μας αρέσουν τα βλαβερά φαγητά, όμως ξέρουμε ότι άλλα είναι αυτά τα οποία μας ωφελούν. Μας αρέσει το θέαμα, αλλά ξέρουμε ότι πάνω απ' όλα μένουν στο μυαλό μας οι διακρίσεις και οι τίτλοι. Τώρα, το αν γίνεται να συνδυάσουμε την καλή μπάλα με την αποτελεσματικότητα (σα να λέμε την πίτσα με την υγεία), ε... αυτό θα ήταν το ιδανικό! Αλλά επειδή αυτό δε συμβαίνει σχεδόν ποτέ (π.χ. πίτσα βετζετέριαν χαχα), ας διαλέξουμε τι θέλουμε. Μπορεί να λέμε προς τα έξω ότι θέλουμε το θέαμα, όμως στο τέλος καταλήγουμε στους τίτλους. Αν μπορεί κάποιος να μείνει πιστός στην άποψή του, ακόμη κι αν έρθει τούμπα ο κόσμος, τότε αυτός είναι ο μεγάλος μάγκας

ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΜΑΪΟΥ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ EUROPA LEAGUE.

Και να που τελικά στο πρώτο μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού τής χρονιάς, δε φιγουράρει ούτε ένα από τα δυνατά ονόματα. Τι κι αν στη διοργάνωση αγωνίστηκαν ομάδες όπως η Γιουβέντους, ο Άγιαξ και η Λίβερπουλ, στον τελικό θα παίξουν η Φούλαμ και η Ατλέτικο Μαδρίτης. Η Νόρντμπανκ αρίνα ετοιμάζεται πυρετωδώς για να φιλοξενήσει τον πρώτο τελικό στην ιστορία τού Europa League, σε ένα αγώνα που ίσως προσφέρει πολλά.

Κι αυτό διότι δεν υπάρχει λόγος για καμία απ' τις δύο ομάδες να μείνει πίσω. Η Ατλέτικο μπορεί να κοιμάται για πολλή ώρα και ξαφνικά να πετάξει φωτιές, κάτι που δε θα ήταν ό,τι καλύτερο για τη Φούλαμ. Αυτή, από την άλλη, είναι αγγλική ομάδα και αυτό λέει πολλά. Οπότε, ας ελπίσουμε ότι το παιχνίδι θα είναι από την αρχή ως το τέλος ανοιχτό και το σκορ θα κυμανθεί σε μεγάλα επίπεδα. Ευκαιρία και πρόφαση να βουτήξουμε μερικές κάσες με μπύρες και να απολαύσουμε τον αγώνα.

Τα φώτα μάλλον θα πέσουν πάνω στον Αγκουέρο. Ο γαμπρός τού Ντιέγκο δύσκολα θα παραμείνει στην ομάδα τής Μαδρίτης και την επόμενη σεζόν, άσχετα από το αποτέλεσμα τού τελικού. Να δούμε πώς θα τα πάει αυτή η φορά η συνεργασία τού Αργεντίνου με τον Φορλάν, οι οποίοι αποτέλεσαν ένα από τα πιο παραγωγικά επιθετικά δίδυμα για τη σεζόν 2008-2009. Σημαντικό ρόλο θα παίξουν, όπως σε κάθε τελικό, οι στημένες φάσεις, στις οποίες θεωρώ ότι η Ατλέτικο είναι εξαιρετική. Από την άλλη, η Φούλαμ υπολογίζει περισσότερο στην ομαδική προσπάθεια παρά στις ατομικές ενέργειες, αν και έχει στο ενεργητικό της ποδοσφαιριστές όπως ο Νταφ, ο Μέρφι, ο Ντέιβις και ο Ζαμόρα.

Τετάρτη, βράδυ, λοιπόν τα σπουδαία. Η συνέχεια επί της οθόνης...

ΑΦΗΣΤΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ, ΠΙΑΣΤΕ ΦΡΑΠΕΔΕΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΤΕ ΠΑΡΑΛΙΑ!

Πήγε στη Θεσσαλονίκη τον Δεκέμβρη κι έχασε 1-0 από τον Άρη. Δεν μπόρεσε να κερδίσει τον Ηρακλή, ξαναπήγε στο Βικελίδης τον Απρίλιο και έχασε 2-0. Και τέλος, ξαναπήγε στην Τούμπα τον Μάιο και ηττήθηκε 1-0. Και ρωτώ, λοιπόν, γιατί να έρθει δεύτερος ο Ολυμπιακός;

Σας έχει πιάσει πολλούς μία μανία με το συγκεκριμένο θέμα, οι οπαδοί και των τριών υπολοίπων ομάδων δεν κάνουν έτσι. Είναι πολύ πιο ψύχραιμοι. Κι έστω ότι ο Ολυμπιακός καταφέρνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να τερματίσει στην κορυφή των πλέι οφ. Θα παίξει προκριματικά. Ποιος εγγυάται ότι θα φέρει εις πέρας την αποστολή του; Μάλλον θα αποτύχει να πάει στους ομίλους. Αν δει κανείς τα ονόματα που φιγουράρουν στις φάσεις των προκριματικών, θα καταλάβει τι εννοώ.

Είναι λογικό να θέλουν όλοι οι Ολυμπιακοί να περάσει οι ομάδα στους -κυριολεκτικά- χρυσοφόρους ομίλους τού Τσάμπιονς Λιγκ, τα έσοδα είναι τεράστια. Αλλά το έργο όποιας ομάδας πάει στα προκριματικά χαρακτηρίζεται ως κάτι παραπάνω από δύσκολο. Γιατί να μην πάει ο ΠΑΟΚ ή η ΑΕΚ, που έχουν εξίσου οικονομικά προβλήματα; Γιατί να μην πάει ο Άρης, ο οποίος εμφανίζεται συνεχώς μαχητικός; Κι επιτέλους, ας σταματήσει η καραμέλα "να φύγουν όλοι εδώ και τώρα" και τέτοια πράματα. Γιατί αν όντως συμβεί κάτι τέτοιο, μετά που θα έρθουν άγνωστοι λόγω έλλειψης χρημάτων, όλοι θα γυρίσετε να λέτε να φέρουν πίσω τους παλιούς και λοιπά.

Όλες οι ομάδες κάποτε έχουν καλές φουρνιές και αποδοτικούς παίχτες, άλλες φορές όχι. Δεν γίνεται να τα 'χεις όλα. Δείτε την Μπαρτσελόνα, αυτήν την ποδοσφαιρική μηχανή με παιχταράδες σε όλες, ανεξαιρέτως, τις θέσεις. Έχασε το κύπελλο Ισπανίας, αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ στα ημιτελικά και της έμεινε το πρωτάθλημα, ενώ την προηγούμενη σεζόν κατέκτησε 6 τίτλους! Δε χρειάζεται να τρελαίνεται κανείς όταν η χρονιά είναι αποτυχημένη, όταν για μερικά χρόνια δεν υπάρχει πρόοδος ή βελτίωση. Είναι απόλυτα φυσικό.

Το κακό, αυτό για το οποίο επιβάλλεται να γκρινιάζει ένας οπαδός, είναι η έλλειψη προσπάθειας και οράματος. Κι αυτό θεωρώ ότι απουσιάζει από πολλούς συλλόγους, ελληνικούς και μη. Τρανταχτό παράδειγμα, κατ' εμέ, η Λίβερπουλ. Έχει την απόλυτη συμπαράσταση τού κόσμου κι οι Αμερικανοί δεν άλλαξαν μυαλά μέχρι πρόσφατα. Και εν τέλει, έβαλαν στο πόστο τού προέδρου έναν οπαδό τής... Τσέλσι! Ακόμη ένα γερό παράδειγμα είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι Γκλέιζερ αρνούνται προσφορές δισεκατομμυρίων για πώληση τής ομάδας, γιατί δεν ενδιαφέρονται για αυτήν, αλλά για την τσέπη τους.

Γι' αυτό, λοιπόν, αφήστε τις ομάδες σας ήσυχες για κάποιο χρονικό διάστημα. Μπορείτε να γκρινιάζετε τους 9 μήνες που αφορούν καθαρά την ποδοσφαιρική σεζόν, αφήστε τες 3 μήνες να ξεκουραστούν, να ηρεμήσουν και να οραματιστούν. Εξάλλου, όλοι δικαιούνται να χαρούν ένα καλοκαίρι... Αφήστε, επιτέλους, για λίγο τα ποδοσφαιρικά και πιάστε φραπέδες και πηγαίντε παραλία!

ΤΕΛΙΚΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ;

"Πιάσε μια απ' τα ίδια", "πιάσε άλλο ένα γύρο", "φέρε μία γύρα ακόμη". Σε μερικούς οι φράσεις αυτές θυμίζουν ατάκες που ακούγονται σε ταβέρνες, μπαροκλάμπ, καφετέριες. Εμένα, πάλι, έχουν αρχίσει και μου θυμίζουν την καθημερινότητα και το συνηθισμένο.

Και ναι, αναφέρομαι στα γεγονότα τής Τετάρτης, 5 τού Μάη, που τόσο πολύ σχολιάστηκαν. Και αν εξαιρέσει κανείς τούς 3 νεκρούς και δει τα υπόλοιπα γεγονότα, ίσως απορήσει κι αυτός γιατί ασχολούμαστε τόσο πολύ, ενώ έγιναν όσο γίνονται πάντα.

Πάντα υπάρχει κόσμος που διαμαρτύρεται, που κατεβαίνει με ειρηνικές διαθέσεις, απλά για να ακουστεί. Πάντα υπάρχει ο ηλίθιος κόσμος που δε διαμαρτύρεται, που κατεβαίνει με αρνητικές προθέσεις. Γιατί είναι αναμφισβήτητο ότι το να τα κάνεις λαμπόγυαλο ΔΕΝ είναι τρόπος διαμαρτυρίας. Πάντα τα Μ.Μ.Ε. αποκαλούν τους ταραξίες "αναρχικούς", πάντα η αριστερά κατηγορεί τη δεξιά για προβοκάτσια και η δεξιά την αριστερά για χίλια δυο. Και πάντα, μα πάντα, νιώθουμε ένα έντονο πρήξιμο στα καμπανέλια μας από όλες τις παπαρολογίες στα παράθυρα.

Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια που χαρακτηρίζονται έντονα και από την ανάπτυξη των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. φάτσαμπουκ), θα διαβάζουμε τα ίδια. Οι μισοί θα γράφουν "γαμώ τους αναρχικούς" και θα κατεβάζουν χριστοκάντηλα κι οι άλλοι μισοί θα λένε "γαμώ τους μπάτσους/την αστυνομία" και θα κατεβάζουν κι αυτοί καντήλια. Δηλαδή, έλεος! Μετά, βέβαια, τα ίδια άτομα κατηγορούν των κομμάτων τα παιδιά, ότι ασχολούνται μονίμως με το κόμμα, ότι δε βλέπουν μπροστά τους και άλλα τέτοια. Ενώ εσείς βλέπετε, ε; Που ό,τι κι αν γίνει, θα λέτε "γαμώ" και μετά ή θα γράφετε "τους αναρχικούς" ή "τους μπάτσους". Αυτό, δηλαδή, εμείς να μην το λογίζουμε ως κόλλημα; Κι έστω ότι δεν το θεωρούμε κόλλημα, τι το θεωρούμε τότε;

Πώς γίνεται πάντα αυτές οι "μικρές ομάδες κουκουλοφόρων" να διαλύουν τα πάντα; Κι όταν κάνουν πορεία 500 άτομα να το καταλάβω, ήταν αυτοί 200-300 και τα σπάσανε. Αλλά με 100.000 κόσμο και παραπάνω στους δρόμους, γίνεται να τα διαλύσουν τα πάντα άτομα που δεν φτάνουν ούτε το 1/100; Και ας αφήσουμε τα της αστυνομίας. Μερικοί είναι άχρηστοι, μερικοί δεν προλαβαίνουν να ασχολούνται με δέκα πράματα ταυτόχρονα και σίγουρα το προσωπικό είναι ανεπαρκές. Οι αστυνομικοί πρέπει να φάνε κλωτσιές, να ρίξουν δακρυγόνα, να αποκρούσουν τις πέτρες, να.... Ε, δε γίνεται να κυνηγάνε ταυτόχρονα και τους μαλάκες. Εσείς, όμως, που κατεβαίνετε για να στηρίξετε τους εαυτούς σας, γιατί τους αφήνετε; Πώς γίνεται αυτό;

Δε θα πω τα γνωστά, "πιάστε τους - σαπίστε τους - σκοτώστε τους". Μαζέψτε τους και κρατήστε τους κάπου και μετά θα τους συλλάβουν αυτοί που πρέπει. Ρωτήστε τους, κιόλας, για τις θεωρίες τής αναρχίας κι άμα σας τα απαντήσουν όπως πρέπει, σας πληρώνω όλους χιλιάρικα. Όχι ότι εγώ τις ξέρω, ελπίζω να καταλάβατε γιατί το έγραψα.

Τέλος, ας ασχοληθώ με μία δήλωση που, με το που ειπώθηκε, μπήκε στο πάνθεον των βλακειών μέσα στο μυαλό μου. Ο κυρ Τσίπρας δήλωσε πως τα χρέη δημιουργήθηκαν από τις λαμογιές, τις μίζες και... τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Άμα τον βρίσω στις επόμενες 20 σειρές θα έχω άδικο και θα 'μαι και κακός, οπότε το αφήνω. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λοιπόν, κόστισαν κοντά 20 δισεκατομμύρια. Το 2008, η ίδια διοργάνωση που έγινε στην Κίνα, κόστισε 40 δισεκατομμύρια. Δεν αρνείται κανείς ότι το ποσό είναι μεγάλο. Αλλά όταν χρωστάς κοντά 300 δισεκατομμύρια, δε νομίζω να σε πειράζουν τα 20 δισεκατομμύρια που δόθηκαν για ένα τόσο σπουδαίο και ΤΙΜΗΤΙΚΟ γεγονός, όπως οι Ο.Α. Είχαμε και έσοδα, αλλά αυτά οι πολιτικοί τα ξεχνούν όταν θέλουν να παρουσιαστούν ιδεολόγοι και έξυπνοι.

Φταίει κανείς από τους "απλούς" πολίτες, όπως τους αποκαλείτε, που σχεδόν όλα τα Ολυμπιακά Έργα παραμένουν παραμελημένα και αχρησιμοποίητα; Τόσα κέρατα χτίστηκαν, γιατί να μην είναι μόνιμα διαθέσιμα για χρήση και γιατί να μην χρησιμοποιούνται κιόλας; Εάν ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ είχαν γήπεδο, ακόμη και το Ολυμπιακό Στάδιο δε θα χρησίμευε σχεδόν πουθενά. Άντε για λίγο στίβο, 1-2 φορές τη χρονιά και για καμιά συναυλία. Ε, και για έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ κάθε 15 χρόνια. Το κλειστό τού μπάσκετ μια απ' τα ίδια, αν ο ΠΑΟ είχε χτίσει την μπασκετική του έδρα. Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ πάνε χαμένα από όλα αυτά; Έχουν περάσει κοντά 6 χρόνια από την Ολυμπιάδα τής Αθήνας και τώρα θυμήθηκαν τα έξοδα για την τεράστια αυτή γιορτή. Που μακάρι να 'χαμε 100 δισεκατομμύρια χρέη από Ολυμπιάδα, για να την κάναμε 10 φορές καλύτερη, αλλά να ήταν από εκεί και όχι από αλλού!

Φτάσαμε σε σημείο να ενοχλούν (φαινομενικά, φυσικά) ακόμα και αυτά. Και πού είμαστε ακόμα... Να πάνε μερικοί στην Αγγλία, να μιλήσουν με την F.A. για το Γουέμπλεϋ και την υπό κατασκευή Wembley City. Να ρωτήσουν γενικότερα για τα χρήματα που χρωστούν οι Εγγλέζοι για αυτόν το ναό τού ποδοσφαίρου και πόσα θα χρωστούν μετά την Ολυμπιάδα τους. Μετά, όμως, να δουν και πώς είναι κατά κει τα μέρη και ο τρόπος ζωής. Να δουν ότι υπάρχει πράσινο, δεν υπάρχει βρωμιά στους δρόμους, υπάρχει σεβασμός προς τους τουρίστες και ότι υπάρχει και πάμπολοι μετανάστες.

Ας αλλάξουμε, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, πρότυπα και ινδάλματα. Να μην κυνηγάμε το "ελληνικό" όνειρο τής σύνταξης, γιατί πρώτον δεν είναι πια όνειρο αλλά εφιάλτης και, δεύτερον, δεν αξίζει. Αν περιμένουμε να ζήσουμε από τα 70 σας μέχρι να πεθάνουμε, ποια η ουσία; Ας προτιμήσουμε να ζήσουμε από τα 18 ως τα 70 μας, σίγουρα δε θα ζήσουμε 52 χρόνια αφού συνταξιοδοτηθούμε, από τα 70 ως τα 122 δηλαδή!

Η Ελλάδα δε διώχνει τα (νέα) παιδιά της. Προσωπικά, τόσα χρόνια αυτό ακριβώς ακούω και δε θέλω καν να φανταστώ πόσα χρόνια το ακούνε οι μεγαλύτεροι. Ανέκαθεν στο εξωτερικό το βιοτικό επίπεδο ήταν πολύ ανώτερο. Απλά, υπήρχαν λιγότερα περιθώρια χαλαρότητας. Ειδικά, όμως, μετά τις πρόσφατες ομορφιές, το εξωτερικό μοιάζει όλο και περισσότερο προτιμότερη λύση. Το ίδιο συμβαίνει και με την επαρχία. Το βλέπω ως ευκαιρία προς... επαρχιοποίηση! Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Χαρά Χάσκα! Για να μπορέσει και η ίδια η Αθήνα να αναπνεύσει και πάνω απ' όλα, να μπορέσουν οι ίδιοι οι άνθρωποι να αναπνεύσουν. Όσο υπάρχει μυαλό, δεν πρέπει να υπάρχει φόβος και απαισιοδοξία. Στην τελική, το μυαλό γεννά ιδέες στον άνθρωπο. Οι ιδέες, όμως, δεν μπορούν ποτέ να γεννήσουν ένα μυαλό μέσα στο ανθρώπινο κεφάλι. Οπότε, σταματήστε να ασχολείστε με τις ηλίθιες ιδέες που ακούγονται δεξιά κι αριστερά κι ασχοληθείτε με το κεφάλι σας. Ε τι στο διάολο, ο Οδυσσέας χάρη στο μυαλό του κράτησε την ίδια γκόμενα τόσες δεκαετίες! Εμείς θα κολλήσουμε; ΟΧΙΙΙΙ!

ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΩΝ 37 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΩΝ ΕΠΑΙΞΕΣ.

Λέτο, μπανάνα! Ωραία τα λέει στο προσωπικό του site ο Λέτο, ισχυρίζεται το εξής τρομερό: "Έπαιξα σε μία ομάδα τού Πειραιά". Όχι φιλαράκο, δεν έπαιξες σε μια ομάδα τού Πειραιά.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό των 37 πρωταθλημάτων, όσων έχουν (εκτός απροόπτου) όλες οι υπόλοιπες ομάδες μαζί.

'Επαιξες στον Ολυμπιακό, ο οποίος φέτος κέρδισε... μία Αθηναϊκή ομάδα δύο φορές, 2-0 στο Καραϊσκάκη στις 29/11/2009 και 0-1 στο ΟΑΚΑ στις 21/3/2010.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό, στον οποίο κατέκτησες τους πρώτους σου τίτλους κι αποθεώθηκες απ' τον κόσμο του (εγώ προσωπικά σ' έβριζα από το φιλικό με την Αλ Χιλάλ, έτσι για να το ξέρεις).

Έπαιξες στον Ολυμπιακό και πληρωνώσουν απ' τον μεγαλύτερο πρόεδρο που έχει περάσει από ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα, τον Σωκράτη Κόκκαλη.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό, τον οποίο φέτος στο Καραϊσκάκη φοβήθηκες και μπήκες αλλαγή με τα χίλια ζόρια.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό, ο οποίος -είτε σ' αρέσει είτε όχι- είναι μακράν καλύτερη ομάδα απ' τη δικιά σου Αθηναϊκή ομάδα.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό, επειδή δεν μπορούσες να μείνεις και στην Αγγλία. Πάλι καλά για τη Λίβερπουλ δηλαδή.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό και είχες την ευκαιρία να συνεργαστείς με τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, τον Ερνέστο Βαλβέρδε και να ρίξεις 5 γκολ στην Μπενφίκα και άλλα 4 στην Χέρτα.

Έπαιξες στον Ολυμπιακό, μαλάκα, όχι σε κάποια ομάδα τού Πειραιά. Γιατί προκαλείς τόσο πολύ; Εγώ, πάντως, σε προκαλώ να ζήσεις όλα τα παραπάνω και στην Αθηναϊκή ομάδα στην οποία αγωνίζεσαι. Άντε γεια.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΔΙΑΝΥΕΙ ΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΝΕΟΤΗΤΑΣ.

Ο λόγος για τον Βασίλη. Τον ένα και μοναδικό Βασίλη, ο οποίος από το 1974 συντροφεύει τους πάντες. Έβγαλε νέο δίσκο στις 22 Μαρτίου, από τον οποίο έχω ακούσει πέντε τραγούδια. Και τα πέντε ήταν πάρα πολύ καλά, με το "το παιχνίδι παίζεται" και το "μαμά" να ξεχωρίζουν στα δικά μου αυτιά.

Ίσως ο Βασίλης να διανύει μία δεύτερη περίοδο νεότητας και μακάρι να συμβαίνει αυτό. Για μένα ο δίσκος "μετωπική" ήταν καλούτσικος, τα "βατόμουρα" μετριότατα ως κακά, το "ουράνια τόξα κυνηγώ" είχε μέσα 3-4 καλά κομμάτια, όμως τώρα ο νέος του δίσκος περιλαμβάνει εξαιρετικά κομμάτια. Περιμένω να ακούσω και το ντουέτο του με τον Δημήτρη Μητροπάνο, το οποίο εύχομαι να μην με απογοητεύσει, καθώς περίμενα χρόνια τη συγκεκριμένη συνεργασία.

Μάλιστα, στο ομώνυμο κομμάτι, η αρχή μού θυμίζει έντονα την αρχή από τα "χαιρετίσματα", με την κιθάρα και το πιάνο (συνθεσάιζερ στο αριστούργημα τού 1987 βέβαια). Όπως και να 'χει, ο ήχος του είναι νέος και με ξεκάθαρες κατευθύνσεις, χωρίς αυτά τα μείγματα των προηγούμενων δίσκων του.

Ίσως, λοιπόν, ο Βασιλάκης προσπαθεί να επιστρέψει εκεί που ήταν κάποτε. Πριν από 25 χρόνια. Μακάρι να το καταφέρει, εξάλλου κι εμείς το θέλουμε. Άσχετα από το αν θα τα καταφέρει ή όχι, το καλοκαιρί προμηνύεται για πολλοστή χρονιά να γίνει χαμός στις συναυλίες του. Η συνέχεια επί τής σκηνής...