ΤΕΛΙΚΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ;

"Πιάσε μια απ' τα ίδια", "πιάσε άλλο ένα γύρο", "φέρε μία γύρα ακόμη". Σε μερικούς οι φράσεις αυτές θυμίζουν ατάκες που ακούγονται σε ταβέρνες, μπαροκλάμπ, καφετέριες. Εμένα, πάλι, έχουν αρχίσει και μου θυμίζουν την καθημερινότητα και το συνηθισμένο.

Και ναι, αναφέρομαι στα γεγονότα τής Τετάρτης, 5 τού Μάη, που τόσο πολύ σχολιάστηκαν. Και αν εξαιρέσει κανείς τούς 3 νεκρούς και δει τα υπόλοιπα γεγονότα, ίσως απορήσει κι αυτός γιατί ασχολούμαστε τόσο πολύ, ενώ έγιναν όσο γίνονται πάντα.

Πάντα υπάρχει κόσμος που διαμαρτύρεται, που κατεβαίνει με ειρηνικές διαθέσεις, απλά για να ακουστεί. Πάντα υπάρχει ο ηλίθιος κόσμος που δε διαμαρτύρεται, που κατεβαίνει με αρνητικές προθέσεις. Γιατί είναι αναμφισβήτητο ότι το να τα κάνεις λαμπόγυαλο ΔΕΝ είναι τρόπος διαμαρτυρίας. Πάντα τα Μ.Μ.Ε. αποκαλούν τους ταραξίες "αναρχικούς", πάντα η αριστερά κατηγορεί τη δεξιά για προβοκάτσια και η δεξιά την αριστερά για χίλια δυο. Και πάντα, μα πάντα, νιώθουμε ένα έντονο πρήξιμο στα καμπανέλια μας από όλες τις παπαρολογίες στα παράθυρα.

Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια που χαρακτηρίζονται έντονα και από την ανάπτυξη των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. φάτσαμπουκ), θα διαβάζουμε τα ίδια. Οι μισοί θα γράφουν "γαμώ τους αναρχικούς" και θα κατεβάζουν χριστοκάντηλα κι οι άλλοι μισοί θα λένε "γαμώ τους μπάτσους/την αστυνομία" και θα κατεβάζουν κι αυτοί καντήλια. Δηλαδή, έλεος! Μετά, βέβαια, τα ίδια άτομα κατηγορούν των κομμάτων τα παιδιά, ότι ασχολούνται μονίμως με το κόμμα, ότι δε βλέπουν μπροστά τους και άλλα τέτοια. Ενώ εσείς βλέπετε, ε; Που ό,τι κι αν γίνει, θα λέτε "γαμώ" και μετά ή θα γράφετε "τους αναρχικούς" ή "τους μπάτσους". Αυτό, δηλαδή, εμείς να μην το λογίζουμε ως κόλλημα; Κι έστω ότι δεν το θεωρούμε κόλλημα, τι το θεωρούμε τότε;

Πώς γίνεται πάντα αυτές οι "μικρές ομάδες κουκουλοφόρων" να διαλύουν τα πάντα; Κι όταν κάνουν πορεία 500 άτομα να το καταλάβω, ήταν αυτοί 200-300 και τα σπάσανε. Αλλά με 100.000 κόσμο και παραπάνω στους δρόμους, γίνεται να τα διαλύσουν τα πάντα άτομα που δεν φτάνουν ούτε το 1/100; Και ας αφήσουμε τα της αστυνομίας. Μερικοί είναι άχρηστοι, μερικοί δεν προλαβαίνουν να ασχολούνται με δέκα πράματα ταυτόχρονα και σίγουρα το προσωπικό είναι ανεπαρκές. Οι αστυνομικοί πρέπει να φάνε κλωτσιές, να ρίξουν δακρυγόνα, να αποκρούσουν τις πέτρες, να.... Ε, δε γίνεται να κυνηγάνε ταυτόχρονα και τους μαλάκες. Εσείς, όμως, που κατεβαίνετε για να στηρίξετε τους εαυτούς σας, γιατί τους αφήνετε; Πώς γίνεται αυτό;

Δε θα πω τα γνωστά, "πιάστε τους - σαπίστε τους - σκοτώστε τους". Μαζέψτε τους και κρατήστε τους κάπου και μετά θα τους συλλάβουν αυτοί που πρέπει. Ρωτήστε τους, κιόλας, για τις θεωρίες τής αναρχίας κι άμα σας τα απαντήσουν όπως πρέπει, σας πληρώνω όλους χιλιάρικα. Όχι ότι εγώ τις ξέρω, ελπίζω να καταλάβατε γιατί το έγραψα.

Τέλος, ας ασχοληθώ με μία δήλωση που, με το που ειπώθηκε, μπήκε στο πάνθεον των βλακειών μέσα στο μυαλό μου. Ο κυρ Τσίπρας δήλωσε πως τα χρέη δημιουργήθηκαν από τις λαμογιές, τις μίζες και... τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Άμα τον βρίσω στις επόμενες 20 σειρές θα έχω άδικο και θα 'μαι και κακός, οπότε το αφήνω. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λοιπόν, κόστισαν κοντά 20 δισεκατομμύρια. Το 2008, η ίδια διοργάνωση που έγινε στην Κίνα, κόστισε 40 δισεκατομμύρια. Δεν αρνείται κανείς ότι το ποσό είναι μεγάλο. Αλλά όταν χρωστάς κοντά 300 δισεκατομμύρια, δε νομίζω να σε πειράζουν τα 20 δισεκατομμύρια που δόθηκαν για ένα τόσο σπουδαίο και ΤΙΜΗΤΙΚΟ γεγονός, όπως οι Ο.Α. Είχαμε και έσοδα, αλλά αυτά οι πολιτικοί τα ξεχνούν όταν θέλουν να παρουσιαστούν ιδεολόγοι και έξυπνοι.

Φταίει κανείς από τους "απλούς" πολίτες, όπως τους αποκαλείτε, που σχεδόν όλα τα Ολυμπιακά Έργα παραμένουν παραμελημένα και αχρησιμοποίητα; Τόσα κέρατα χτίστηκαν, γιατί να μην είναι μόνιμα διαθέσιμα για χρήση και γιατί να μην χρησιμοποιούνται κιόλας; Εάν ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ είχαν γήπεδο, ακόμη και το Ολυμπιακό Στάδιο δε θα χρησίμευε σχεδόν πουθενά. Άντε για λίγο στίβο, 1-2 φορές τη χρονιά και για καμιά συναυλία. Ε, και για έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ κάθε 15 χρόνια. Το κλειστό τού μπάσκετ μια απ' τα ίδια, αν ο ΠΑΟ είχε χτίσει την μπασκετική του έδρα. Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ πάνε χαμένα από όλα αυτά; Έχουν περάσει κοντά 6 χρόνια από την Ολυμπιάδα τής Αθήνας και τώρα θυμήθηκαν τα έξοδα για την τεράστια αυτή γιορτή. Που μακάρι να 'χαμε 100 δισεκατομμύρια χρέη από Ολυμπιάδα, για να την κάναμε 10 φορές καλύτερη, αλλά να ήταν από εκεί και όχι από αλλού!

Φτάσαμε σε σημείο να ενοχλούν (φαινομενικά, φυσικά) ακόμα και αυτά. Και πού είμαστε ακόμα... Να πάνε μερικοί στην Αγγλία, να μιλήσουν με την F.A. για το Γουέμπλεϋ και την υπό κατασκευή Wembley City. Να ρωτήσουν γενικότερα για τα χρήματα που χρωστούν οι Εγγλέζοι για αυτόν το ναό τού ποδοσφαίρου και πόσα θα χρωστούν μετά την Ολυμπιάδα τους. Μετά, όμως, να δουν και πώς είναι κατά κει τα μέρη και ο τρόπος ζωής. Να δουν ότι υπάρχει πράσινο, δεν υπάρχει βρωμιά στους δρόμους, υπάρχει σεβασμός προς τους τουρίστες και ότι υπάρχει και πάμπολοι μετανάστες.

Ας αλλάξουμε, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, πρότυπα και ινδάλματα. Να μην κυνηγάμε το "ελληνικό" όνειρο τής σύνταξης, γιατί πρώτον δεν είναι πια όνειρο αλλά εφιάλτης και, δεύτερον, δεν αξίζει. Αν περιμένουμε να ζήσουμε από τα 70 σας μέχρι να πεθάνουμε, ποια η ουσία; Ας προτιμήσουμε να ζήσουμε από τα 18 ως τα 70 μας, σίγουρα δε θα ζήσουμε 52 χρόνια αφού συνταξιοδοτηθούμε, από τα 70 ως τα 122 δηλαδή!

Η Ελλάδα δε διώχνει τα (νέα) παιδιά της. Προσωπικά, τόσα χρόνια αυτό ακριβώς ακούω και δε θέλω καν να φανταστώ πόσα χρόνια το ακούνε οι μεγαλύτεροι. Ανέκαθεν στο εξωτερικό το βιοτικό επίπεδο ήταν πολύ ανώτερο. Απλά, υπήρχαν λιγότερα περιθώρια χαλαρότητας. Ειδικά, όμως, μετά τις πρόσφατες ομορφιές, το εξωτερικό μοιάζει όλο και περισσότερο προτιμότερη λύση. Το ίδιο συμβαίνει και με την επαρχία. Το βλέπω ως ευκαιρία προς... επαρχιοποίηση! Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Χαρά Χάσκα! Για να μπορέσει και η ίδια η Αθήνα να αναπνεύσει και πάνω απ' όλα, να μπορέσουν οι ίδιοι οι άνθρωποι να αναπνεύσουν. Όσο υπάρχει μυαλό, δεν πρέπει να υπάρχει φόβος και απαισιοδοξία. Στην τελική, το μυαλό γεννά ιδέες στον άνθρωπο. Οι ιδέες, όμως, δεν μπορούν ποτέ να γεννήσουν ένα μυαλό μέσα στο ανθρώπινο κεφάλι. Οπότε, σταματήστε να ασχολείστε με τις ηλίθιες ιδέες που ακούγονται δεξιά κι αριστερά κι ασχοληθείτε με το κεφάλι σας. Ε τι στο διάολο, ο Οδυσσέας χάρη στο μυαλό του κράτησε την ίδια γκόμενα τόσες δεκαετίες! Εμείς θα κολλήσουμε; ΟΧΙΙΙΙ!