Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ.

Ο φετινός ΠΑΟΚ έβαλε τα γυαλιά στον Ολυμπιακό δύο φορές μέσα στο Καραϊσκάκη και κέρδισε τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό στην Τούμπα. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλές ομάδες, ίσως και για περισσότερες. Και κατά τη γνώμη, βρίσκεται απόλυτα δίκαια στην κορυφή των πλέι οφ.

Κατά καιρούς ακούμε διάφορους να ισχυρίζονται πως είναι υπέρ της καλής μπάλας και όχι υπέρ του παιχνιδιού σκοπιμότητας. Δε νομίζω, εξάλλου, να προτιμά κανείς να βλέπει κατενάτσιο αντί για επιθετικό ποδόσφαιρο ή τίποτα παρόμοιο. Όμως, η σκοπιμότητα είναι αυτή που τελικά επικρατεί. Αυτή χαρίζει τίτλους και διακρίσεις και σπανιότερα το θέαμα. Το ιδανικό είναι να συνδυάζεται το θέαμα με την αποτελεσματικότητα, αλλά στις μέρες μας κάτι τέτοιο δεν συναντάται και συχνά.

Κάποτε κατηγόρησαν αρκετοί τη Μίλαν για αντιποδόσφαιρο σε ορισμένα ματς. Απολογισμός: 7 κύπελλα πρωταθλητριών. Η Ίντερ τού Ερέρα αποτελεί τον ορισμό τού κατενάτσιο, κατέκτησε όμως κι αυτή 2 κύπελλα πρωταθλητριών, συνεχόμενα κιόλας, κάτι που καμία άλλη Ίντερ δεν κατάφερε. Η τωρινή Ίντερ τού Μουρίνιο προκρίθηκε στον τελικό τού Τσάμπιονς Λιγκ. Αρκετά συνέβαλε σε αυτό το 3-1 τού πρώτου αγώνα στην Ιταλία, σίγουρα όμως και το 10-0-0 που έπαιξε στο Καμπ Νου. Έπαιξε για κάτι παραπάνω από 90 λεπτά φουλ άμυνα και κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε, αν και έχασε με 1-0.

Και καλά να λέμε για μεγέθη όπως η Ίντερ και η Μίλαν (κι άλλες πολλές), εδώ όμως αναφερόμαστε σε μία ελληνική ομάδα. Αναλογικά, η επιτυχία τού ΠΑΟΚ είναι τεράστια. Η σταθερότητα αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα, όπως επίσης και η υπομονή και η επιμονή στο παιχνίδι του. Από τα λίγα ματς τα οποία παρακολούθησα φέτος, σχεδόν σε κανέναν δε μου άρεσε το θέαμα που προσέφερε. Τελικά, όμως, τα κατάφερε! Εάν ο Ολυμπιακός έπαιζε με σκοπιμότητα φέτος και κατακτούσε το πρωτάθλημα ή κατοχύρωνε την πρώτη θέση στα πλέι οφ, σίγουρα πολλοί θα γκρίνιαζαν ότι δεν παίζει μπάλα. Αλλά ξέρουμε όλοι πολύ καλά, ότι οι ίδιοι είναι που βγαίνουν τώρα στα ραδιόφωνα και γκρινιάζουν με τις ώρες για την άθλια εικόνα τής ομάδας. Και ΣΙΓΟΥΡΑ, θα προτιμούσαν ένα πρωτάθλημα με μέτρια μπάλα, παρά τη 2η ή 3η θέση με καλή μπάλα. Πικρή η αλήθεια...

Αποφασίστε, επιτέλους, τι θέλετε। Προτιμάτε το θέαμα παράλληλα με πιθανή αποτελεσματικότητα, ή την σκοπιμότητα με σαφώς μεγαλύτερα ποσοστά αποτελεσματικότητας; Ό,τι κι αν διαλέξετε, η πρώτη γκέλα ή η πρώτη άσχημη εμφάνιση τής ομάδας θα σας οδηγήσει στο άλλο άκρο. Αν όχι όλους σας, τότε ας πούμε 8 στους 10. Οπότε, συγχαρείτε όσους πέτυχαν και παραμερίστε λιγάκι το πώς και το γιατί.


Συνοπτικά, ο ΠΑΟΚ φέτος επιβεβαίωσε ότι το ποδόσφαιρο είναι σαν το φαγητό. Μας αρέσουν τα βλαβερά φαγητά, όμως ξέρουμε ότι άλλα είναι αυτά τα οποία μας ωφελούν. Μας αρέσει το θέαμα, αλλά ξέρουμε ότι πάνω απ' όλα μένουν στο μυαλό μας οι διακρίσεις και οι τίτλοι. Τώρα, το αν γίνεται να συνδυάσουμε την καλή μπάλα με την αποτελεσματικότητα (σα να λέμε την πίτσα με την υγεία), ε... αυτό θα ήταν το ιδανικό! Αλλά επειδή αυτό δε συμβαίνει σχεδόν ποτέ (π.χ. πίτσα βετζετέριαν χαχα), ας διαλέξουμε τι θέλουμε. Μπορεί να λέμε προς τα έξω ότι θέλουμε το θέαμα, όμως στο τέλος καταλήγουμε στους τίτλους. Αν μπορεί κάποιος να μείνει πιστός στην άποψή του, ακόμη κι αν έρθει τούμπα ο κόσμος, τότε αυτός είναι ο μεγάλος μάγκας

Δεν υπάρχουν σχόλια: